Nikki – &Bijhouwer | tekstschrijver

Weekoverzicht 23 januari 2023

Dit was mijn week – 3 – druilerig en deeltijd

Goedemorgen! Week 3 gaat de geschiedenis in als een keurig, rustig weekje. Hij begon met gezelligheid op maandagochtend en eindigde met een rondje IKEA. Wat daartussenin gebeurde, lees je in weekoverzicht 3 van dit jaar.

Maandag

‘Blue monday’ begon goed met een event om 8:30 ’s ochtends! Mijn oude werkgever en haar partner runnen tegenwoordig TwoStories Audio en nodigden mij en 39 anderen per cassettebandje uit voor hun MixTape Sessions. Het was een leuke bijeenkomst, met heel veel oud-collega’s, lekkere koffie en live-muziek. Goed en vrolijk begin van de dag!

De rest van de dag was ik op kantoor te vinden en moest ik even naar de stad voor een afspraak. Het was zeer deprimerend weer, dat wel.

’s Avonds aten we een uitstekend Hello Fresh’je: soep met udonnoodles, heel veel paddestoelen en kokos. Superlekker.

Dinsdag

Dinsdag werkte ik de hele dag bij een opdrachtgever in Hattem en had daarna nog even tijd om grote boodschappen te doen.

Woensdag

Woensdag, mamadag! Kleine pluis en ik gingen ’s ochtends eerst zwemmen en ’s middags gingen we nog even van het rustige weer genieten bij de kinderboerderij.

Woensdagavond was ik op een voorlichtingsavond van Hogeschool Windesheim. Zo grappig om ruim tien jaar na mijn afstuderen weer terug te zijn op de campus! De voorlichtingsavond bezocht ik voor de deeltijdopleiding PABO. Het was heel boeiend en ik ben heel enthousiast, maar gezien de studielast van de opleiding vraag ik me af of dit nu helemaal het juiste moment in mijn leven is om zoiets te doen. Ik peins er nog even over.

Donderdag

Donderdag werkte ik lekker op kantoor voor The Post.

’s Avonds ging ik verder met het huiswerk van mijn coaching.

Vrijdag

Enigszins jaloers keek ik vrijdag naar alle sneeuwfoto’s die voorbijkwamen. Bij ons viel geen enkel vlokje. Dus haalde ik het voorjaar maar op kantoor met een paar hyacinthen.

En eind van de middag ging ik met een vriendin borrelen, eten en meer borrelen. Heel gezellig.

Zaterdag

Zaterdag ging ik even met de meisjes naar het winkelcentrum voor nieuwe broeken en boodschappen. Ik rommelde wat in huis en maakte dit gezellige tafereeltje.

De kleuter en ik bakten een subtiel gedecoreerde brownie. En we bakten een brood in de broodbakmachine. Ik hield daarbij een educatief verhaal over de werking van gist. Ik zei: “Gist eet de suiker in het deeg op en door de scheetjes die ze daarvan laten, komen er luchtbellen in het deeg. Dat maakt het brood lekker luchtig.” De kleuter trok een wenkbrauw op en reageerde met: “Ja mam, dat heet rijzen. Dat weet ik al lang van Buurman & Buurman.”

Hier hing een heel lelijke oude verwarming, die er met een metalen ombouw weer uitziet als nieuw! En ook belangrijk: nog net zo goed werkt als daarvoor omdat metaal de warmte geleidt. Superblij mee.

’s Avonds speelden we Sagrada, een heel leuk spelletje waarbij je met gekleurde dobbelstenen glas-in-loodramen moet vullen.

Zondag

Zondagochtend begon om half 6 met een uitgeslapen kind. Terwijl zij een filmpje keek, las ik boek 3 van deze week uit. Als ik in dit tempo doorlees, haal ik het dubbele van mijn leesdoel (52 boeken) dit jaar. ’s Ochtends gingen we gewoon nog een keer naar het zwembad. Na de lunch en een dutje ging ik met de kinderen naar IKEA omdat bij ons thuis Feyenoord – Ajax gekeken werd door mannen. Ik zag dit tafereeltje en ik vond het leuk, dus ik legde het vast als inspiratie voor ons eigen huis.

En nu is het weer maandag! Ik heb vrij veel werk te doen, maar ook een hoop geregel rondom de verbouwing aan mijn hoofd. Leveranciers die moeilijk doen enzo. Dus dat ga ik eerst maar eens oplossen en van me af schrijven voordat ik aan de slag kan met werk. Let’s go! Fijne week!

Persoonlijk 17 januari 2023

Eindelijk stil

Doorslapen doe ik al een jaar of tweeënhalf niet, als je die logge laatste maanden van de zwangerschap meetelt. Daarna natuurlijk ook een poosje niet, want kleine baby’s willen nu eenmaal minimaal iedere drie uur een slok melk, een aai, even weten dat mama er nog is. Maar waar onze oudste na een half jaar besloot dat nachtvoedingen voortaan tot het verleden behoorden, wilde deze baby ook toen nog regelmatig iets te drinken. Prima. Ging vanzelf over, want uiteindelijk blijkt alles een fase. Maar toen kwam het krijsen. Het ontroostbare, ongrijpbare, hysterische nachtelijk krijsen. Het stopte pas als ze zichzelf volledig uitgeput had en nasnikkend in mijn armen in slaap viel.

We introduceerden de nachtfles, want we merken dat een slok melk soms wél deed wat uren sussen, wiegen, zingen en vertellen dat mama er is, dat het veilig is, dat ze haar ogen dicht kan doen, dat mama ook wil slapen, niet deed. De baby werd een dreumes, de dreumes werd anderhalf en we maakten nog steeds elke nacht een fles. Soms werkte het. Meestal werkte het niet en zat ik na die fles uren in de stoel met een dreumes die het begrip ‘over haar toeren’ een compleet nieuwe invulling gaf. De buren mopperden over het lawaai. Ik zag inmiddels grijs van vermoeidheid. Vroeg me wanhopig af of dit wel écht een fase was.

Toen ze bijna 2 was, bracht de inschakelde osteopaat eindelijk de verlichting die we eerder niet konden vinden. Hield haar hoofdje vast, masseerde wangetjes en voorhoofdje en drukte op ribbetjes. Het hysterische was over, ze liet zich eindelijk troosten ‘s nachts. De fles was niet meer nodig. Mijn nabijheid was nu genoeg. Ik kon haar naast me neerleggen. Samen in dat veilige grote bed waar haar zus ook altijd de weg naartoe vindt als het haar te donker wordt in dat van haar. Vier op een rij.

En dan slaapt ze. Ik lig ernaast in die schemerige half-alerte toestand die ervoor moet zorgen dat je niet bovenop je kind gaat liggen. En ik luister. Het enige wat ik hoor is onze ademhaling. Alle vier in een ander tempo. Ademend in het veilige donker van onze slaapkamer. Soms mompelt er iemand, verward in een levendige droom. Een windje onder een dekbed. In de verte een klepperend kattenluikje. Maar geen gehuil. Eindelijk stil. Het bleek een fase.

Weekoverzicht 16 januari 2023

Dit was mijn week – 2 – hobby’s en hard werken

Goedemorgen! Officieel Blue Monday vandaag, maar we weten inmiddels allemaal dat dat gewoon een verjaarde PR-stunt is, toch? Mijn week 2 was vol uitdagingen, maar ik was wel weer lekker bezig!

Maandag

Mijn maandag begon kalm. Ik startte op de mat met pilates en pleegde wat belletjes. Om kwart voor 12 moest ik eigenlijk de deur uit voor een afspraak, maar mijn sleutels leken van de aardbodem verdwenen. Na heel lang zoeken vond ik ze uiteindelijk in een speelgoedtasje van mijn jongste schatje. Thank you, love. De afspraak heb ik maar verplaatst, want ik ging het ondertussen al lang niet meer redden om nog op tijd te komen.

Dat gaf me tijd om een beetje te hobby’en! Dit zijn gietbare siliconen. Dat gebruik ik om mallen te maken waarin ik jesmonite kan gieten. Jesmonite is een giethars op waterbasis. Je giet het, net zoals bijvoorbeeld gips, in mallen en daarmee kun je de leukste dingen maken.

Zoals deze kaarsenstandaardjes in de vorm van puddinkjes.

Dinsdag

Dinsdag was ik aan het werk voor de Communicatiemakers. Lekker vanuit mijn eigen kantoor. Ik interviewde twee mensen, schreef een lading social posts, redigeerde een artikel en schreef er zelf eentje. Prima dagje!

En ’s avonds maakten we een lekker Hello Freshje: flammkuchen met brie, appel en ui.

Woensdag

Woensdag, mamadag! Het was eindelijk eens droog, dus we gingen lekker naar het park. Spelen en diertjes kijken, altijd goed.

En ’s middags haalden we het nieuwe behang op voor de kleuterkamer. Niet per se een succesvolle trip met twee vermoeide meisjes, want we hadden eerst een aflevering van Krijsen in de Kwantum en gingen daarna nog effe door met Gillen in de Gamma. Genieten. Gelukkig was tegen de tijd dat we thuis waren mijn wederhelft ook thuis en konden we de last weer samen dragen. Die mamadag is soms (vaak) vermoeiender dan de rest van mijn week. Maar ik zou hem ook voor geen goud willen missen.

Donderdag

Mijn donderdag liep nogal in het honderd. Eerst had ik afspraken met wat bouwmensen voor onze verbouwing, maar die kwamen allebei veel later dan afgesproken. Toen ik eindelijk aan het werk dacht te kunnen, kreeg ik een berichtje van de juf met het verzoek of ik de kleuter op wilde halen. Ze was niet fit. Gelukkig kwam de buurvrouw toevallig een tas met knutselspullen brengen, dus ze kon zich even vermaken terwijl ik het hoogst noodzakelijke werk deed.

En daarna bakten we (nogal kerstige) koekjes.

Vrijdag

Na twee dagen thuis keek ik erg uit naar een dagje lekker rustig op kantoor. Ik was er vrijdag dus al mooi op tijd. Eerst een kop koffie.

Daarna moest de kerstboom er toch echt aan geloven. Ik tuigde hem helemaal af…

… en drapeerde de lampjes nog even in de vensterbank om wat kleur te geven aan deze grijze maand. Ik werkte heel hard tot een uur of 15 en daarna bracht ik samen met de wederhelft de kinderen naar opa en oma. Wij moesten echt even een nachtje bijslapen en hadden een date-night thuis in joggingbroek. Top.

Zaterdag

Mijn ‘nieuwe’ laarzen kwamen binnen. Soms heb je van die Vinted-pareltjes waar je meteen gelukkig mee bent. Zoals deze. Heel blij mee.

’s Avonds ging ik lekker uit eten en daarna naar een feestje. Dat feestje was nogal suf, dus we hebben het niet al te laat gemaakt.

Zondag

Wel laat genoeg om zondag nogal moe en brak te zijn (#niksmeergewend). En aangezien het toch geen weer was om eropuit te gaan, hebben de peuter en ik een groot deel van de dag onder dekentjes doorgebracht. Heel veel boekjes lezen. Dit is de Gele Ballon van Charlotte Dematons, prachtig!

En we kregen lunchbezoek: mijn schoonzus en zwager met hun baby. Heel gezellig!

En nu weer een nieuwe week met nieuwe kansen. Ik hoorde iets over sneeuw (vind ik leuk), heb allerlei leuke projecten, ik draag mijn glitterjassie en ben eigenlijk zeer content met het leven. Hopelijk jij ook. Fijne week!

Persoonlijk 13 januari 2023

De plannen voor 2023 – over zichtbaarheid en side projects

Ik leerde deze week dat we er niets aan kunnen doen dat we zo dol zijn op goede voornemens. Het stellen van doelen zorgt voor dopamineshotjes. En die shots zijn bij het verlángen naar iets (dus het stellen van een doel), groter dan bij het daadwerkelijk behalen. Fascinerend.

Hoe dan ook, als rasechte dopaminejunk heb ik ook mijn lijstje voor 2023 gemaakt. Na een jaar dat vooral in het teken stond van ‘gewoon beginnen en zien waar het schip strandt’, wil ik 2023 iets strategischer aanpakken. Me meer richten op de dingen waar ik energie van krijg. En dat betekent:

Meer inzetten op klussen bij (content)marketing- en communicatiebureaus
Voordat ik zzp’er werd, werkte ik bij The Post. En I love de creativiteit en de dynamiek van het bureauleven (alleen nu ff niet fulltime). Ik word nog steeds regelmatig ingehuurd door The Post en werk ook voor diverse andere bureaus. Dat bevalt me heel goed: afwisseling, creatieve vraagstukken, leuke collega’s én goede borrels. Wat wil een mens nog meer?

Een beetje kalm aan doen
Tuurlijk, ik kán de 28 uur die ik gemiddeld werk helemaal volplannen met betaalde uren. Maar ik weet ook dat dat de doodsteek is voor mijn humeur, creativiteit en overzicht. Dus dat doen we niet. Genoeg is genoeg. Hou ik ook nog wat tijd over voor andere dingen. Ademhalen. Rondkijken. Een rondje wandelen. De kinderen. Mijn man. Hobby’s.

Zichtbaarder zijn!
Op het moment dat je dit leest, zit je middenin een van mijn goede voornemens: zichtbaarder zijn. Tot nu toe heb ik weinig aan marketing hoeven doen, want de klanten wisten mij te vinden. Maar net zoals je een dak moet repareren als de zon schijnt, moet je ook jezelf een beetje in de spotlights zetten op het moment dat je werk genoeg hebt.

Een sideproject uitwerken
Ik loop al tijden met een idee. En afgelopen zomer heb ik wat eerste stappen gezet in de richting van het idee, met in mijn achterhoofd om het plan in het najaar te lanceren. Da’s niet gelukt. Drukte, perfectionisme en het gevoel dat er altijd belangrijkere dingen te doen zijn. Dit jaar ga ik er een prioriteit van maken. Wat het is? Dat hoor je later 😉

Mijn inbox op orde houden
Chaos is my middle name. Op het moment dat ik dit schrijf, staan er in mijn werkinbox 93 ongelezen mails. En in mijn privéinbox 1987. En daar kan ik op zich prima mee leven (anderen niet, die krijgen acuut rode vlekken van die rode bolletjes), maar ik geef toe dat het voor meer rust en overzicht zou zorgen als ik de boel eens bijwerk. Dus mijn doel voor de komende maand is om alles eerst eens op 0 te krijgen en dan bij te werken.

En wat zijn jouw doelen?

Weekoverzicht 9 januari 2023

Dit was mijn week – 1 – plannen en pony’s

Goedemorgen! Mijn allereerste weekoverzicht van 2023. En de allereerste op dit domein. Waar ik de afgelopen jaren blogde op Splitlevelleven.nl, heb ik dit jaar besloten om alles bij elkaar te voegen. Want wie zegt dat je ‘zakelijke’ website alleen over werk mag gaan? Ik predik juist altijd dat het goed is om een beetje persoonlijkheid in je teksten en je zaak te steken. Dus dan moet ik zelf ook het goede voorbeeld geven. Met bijvoorbeeld een wekelijks kijkje achter de schermen. Niet dat er een voor de schermen is, trouwens.

Anyway! Voordat we te maken hadden met het fenomeen schoolvakanties, was de eerste week van het nieuwe jaar er eentje om met frisse moed weer aan het werk te gaan. Nu was er gewoon nog een week vakantie na oud & nieuw, dus we hadden een slome start. Mijn wederhelft was vrij en ik kon heerlijk rommelen aan &Bijhouwer. Na maandenlang alleen maar voor klanten gewerkt te hebben, was er nu tijd om plannen te maken, de achterkanten van websites te fixen en -ohja, dat moet ook nog- 2022 administratief gezien compleet te maken.

Maandag

Maandagochtend begon nog op het bungalowpark waar we het weekend doorbrachten. Nadat we onze complete inboedel weer in de auto gepropt hadden, reden we terug naar huis. Kleine L. was de hele week niet lekker geweest en inmiddels waren het andere kind en ik aan de beurt voor een ouderwetse griep. Ik dook in bed met een coachingcall van Anders Kan over gewoonteverandering. Heel interessant, in het kader van de goede voornemens!

Nadat ik mezelf ervan verzekerd had dat ik geen corona had, gingen we toch even een frisse neus halen met de kindjes. Pony’s aaien bij de kinderboerderij. Ik ben een paardenmeisje in ruste en vind het heerlijk om af en toe even paardengeur op te snuiven. Gelukkig is met name kleine L. ook fan van pony’s, dus ik hoef niet in mijn eentje. Daarna haalden we nog even een nieuwjaarsborrel bij mijn schoonouders, heel gezellig.

Dinsdag

Toch een dagje voor klanten aan het werk! Ik val een paar maanden in bij de Communicatiemakers en normaal gesproken werk ik op dinsdag op hun kantoor in het mooie Hattem. Maar met mijn grieperige hoofd leek het me beter om op mijn eigen kantoor te gaan zitten hoesten en snotteren. Waren ze wel met me eens. Productief dagje, tot 15 uur: toen ging bij mij echt het licht uit en besloot ik maar even toe te geven aan de griep.

Over deze maestro (Oscar, 13 jaar, ik heb hem met een geleend tientje gekocht toen ik nog studeerde) kregen we ondertussen slecht nieuws. Hij is sloom en wordt mager. Uit bloedonderzoek bleek al dat zijn nieren nog maar voor 1/3e werken. Dinsdag was op de echo te zien dat het echt heel slecht gesteld is met zijn nieren: ze waren nauwelijks nog herkenbaar omdat ze zo verschrompeld zijn. We hebben medicijnen en speciaal voer gekregen om te kijken of we hem daarmee wat kunnen stabiliseren, maar het afscheid komt wel in zicht. Verdrietig.

Vrolijker was de uitnodiging die ik kreeg van TwoStories Audio. Een cassettebandje! Mijn oude walkman bleek helaas niet meer te werken, maar via de bijgeleverde QR-code kon ik toch de inhoud beluisteren. Het is een uitnodiging voor een ontbijtsessie op blue monday. Ik ben heel benieuwd.

Woensdag

Woensdag was ik weer een beetje opgeknapt. Ik fixte wat kleine klusjes voor een paar opdrachtgevers -wat feedback verwerken, een script corrigeren, een interview plannen- en daarna stortte ik me op een webinar over marketing zonder social media van Ampersand. Een beetje inspiratie opdoen voor mijn eigen plannen voor 2023. En ja, dat dit weekoverzicht hier staat, is daar het gevolg van.

Naar aanleiding van het webinar stortte ik me -helemaal geïnspireerd maar niet per se voorzien van een heel goed plan- op het samenvoegen van mijn drie websites. Je moet weten dat ik best iéts kan met WordPress, maar absoluut geen expert ben. Dit ging dus in eerste instantie helemaal mis, maar na veel geklungel en gevloek is het me nu gelukt om bijhouwer.nl door te laten verwijzen naar deze website, zonder gekke foutmeldingen. Mijn URL ennikki.nl en splitlevelleven.nl zijn daarbij helaas reddeloos verloren. RIP.

Donderdag

Donderdag begon ik in de sportschool. Nog een beetje kucherig, maar stukken beter dan de dagen ervoor. Daarna fietste ik weer naar kantoor om verder te bouwen aan mijn masterplan om de wereld te veroveren met copy. En tussendoor had ik ook nog een coachingcall over de gewoonteverandering, waarin een zelfhypnose-oefening zat. Heel fascinerend.

Vrijdag

Vrijdag: op kantoor! Wederom met wat kleine klusjes voor klanten, de administratie en een kop koffie met mijn gezellige kantoorbuurman. En daarna vond ik het wel tijd voor een frisse neus en een rondje door de stad. Daar was alleen de halve provincie aan het winkelen (ohja, het was nog kerstvakantie), dus ik was snel weer terug.

En weer door! Aan het eind van de middag kreeg ik een appje over een mega-leuke, maar enorm ingrijpende klus van 32 uur per week voor de rest van het jaar. Mijn ego was gestreeld, maar er was ook direct heel veel twijfel over de haalbaarheid en hoe dit in mijn plannen zou passen. Ik belde met de opdrachtgever en beloofde hem om er dit weekend over na te denken.
Spoiler: ik heb hem maandagochtend laten weten dat ik het aanbod niet aanneem. Het past niet in mijn strategie en de praktische uitvoerbaarheid is ook een enorme puzzel. Blijft toch altijd lastig, nee zeggen 😉

Zaterdag

Zaterdag is mijn lievelingsdag. Na de sportschool lekker naar de markt om bloemen te halen. In mijn nieuwe roze jas!

En daarna lunchen bij Jantjes Lief met man en slechts één kind! Die enorm genoot van al die aandacht voor haar alleen, zo lief.

De man ging daarna door voor een vriendenweekend en ik haalde aan het eind van de middag de kleuter weer op bij mijn schoonvader. En voor de gezelligheid deden we ook even een wijntje.

Zondag was een dag met Lego (ik vind deze poppetjes zo schattig!), een rondje tuincentrum en boodschappen.

En op het menu stond patat met kaassoufflés. En curry, uiteraard. Past perfect in mijn goede voornemen om het mezelf niet te moeilijk te maken dit jaar!

De kop van 2023 is er weer af. Nu is het week 2, waarin ik onder andere weer aan de slag ga met webteksten voor een mobiliteitsorganisatie, een dagje bij de Communicatiemakers op kantoor zit en het copyteam van Enof coach. Hoe was jouw eerste week van 2023? En wat heb je verder op de planning staan?

Ondernemen 2 januari 2023

Nog even terugblikken op 2022 – mijn eerste volle zzp-jaar

Gelukkig 2023! Ik begon het jaar in een veredelde stacaravan op een bungalowpark bij Schaarsbergen. Omdat mijn jongste 5 uur ‘s ochtends een goed moment vond om aan de eerste dag van het nieuwe jaar te beginnen en de kartonnen wandjes van zo’n hut niet bestand zijn tegen haar stemvolume (dat zijn de betonnen muren van ons huis overigens ook niet), besloten we er maar uit te gaan. Voor haar een fles melk en een rondje Netflix, voor mij tijd om eens even wat dingen op te schrijven die in mijn hoofd zaten over 2022.

Ik had mijn ‘persoonlijke’ jaar al geëvalueerd. Dat doe ik met het Unravel your year-werkboek van Susannah Conway, heel fijn. En hoewel werk en privé dit jaar meer door elkaar liepen dan ooit, heb ik toch ook nog even kritisch gekeken naar mijn zzp-jaar.

Een mooi eerste jaar
De eerste conclusie: ik heb een mooi volledig eerste jaar gedraaid als zzp’er. 2022 begon wat traag en kwam halverwege januari in een soort sneltrein terecht tot aan mijn vakantie begin juni. Juli en augustus waren kalm, zoals ingecalculeerd, en in september vertrok de sneltrein weer. Ik heb afscheid genomen van klanten die niet langer bij me pasten, er kwamen nieuwe klanten bij en er waren leuke kansen.

Zo gaf ik een driedelige training over begrijpelijk schrijven, coach een groepje junior-copywriters bij een marketingbureau en dook in de wereld van de specialistische GGZ. Ik was weer even terug in de paardenwereld met een paar maanden interimmen (moeten jullie daarbij ook altijd aan vieze seksuele handelingen denken of is dat alleen mijn puberale brein) voor de FNRS en ik word regelmatig ingehuurd als copywriter door marketingbureaus. En dan merk ik dat ik de bureauwereld nog steeds heerlijk vind: de creativiteit, de sfeer, de hectiek. Ik gedij daar heel goed bij.

De beste beslissingen van 2022
De beste beslissingen van 2022 waren het huren van mijn kantoor buiten de deur (zooo fijn) en het inhuren van mijn immer geduldige, doch kritische boekhouder (Als je dit leest, Ellen, ik ga in 2023 écht beter mijn bonnetjes bewaren).

Oh, en het verplaatsen van mijn mamadag van dinsdag naar woensdag. Dat kon eerder nooit (dinsdag was het resultaat van een ingewikkelde som van beschikbare opvangdagen, opa’s en oma’s, de werkdagen van mijn partner, school én mijn eigen planning), maar ineens was er een kansje. Zo heerlijk: woensdag is een veel fijnere dag om vrij te zijn dan dinsdag, omdat je dan veel minder gestoord wordt. In hetzelfde genre vind ik het ook fijn dat ik mijn kleuter zelf van school kan halen en dat ze niet naar de bso hoeft. Er was dus volop ruimte om te moederen.

Wat er niet goed ging in 2022
Maar er waren ook heus dingen die niet goed gingen. Gemiste deadlines, een opdrachtgever die na 1 feedbackronde de stekker eruit trok omdat ‘dit hem toch nooit ging worden’. Een opdracht die me niet paste, maar die ik veel te lang liet doorsudderen tot de bom met veel drama barstte. Bedrijven waar ik na een eerste opdracht nooit meer wat van hoorde, terwijl we een lang traject in zouden gaan. Een compleet gebrek aan motivatie, waardoor ik vooral in de zomermaanden het halve internet uitgelezen heb, wachtend tot de zin terug zou keren. Werken onder mijn tarief. Hard rennen voor andermans slechte planning. Doortypen met 40 graden koorts en corona omdat je nu eenmaal geen collega’s hebt om aan over te dragen.

Veel van deze fuck-ups waren te wijten aan teveel hooi op de vork, geen ‘nee’ willen zeggen en een vage angst om zonder werk te komen zitten. Mezelf mee laten slepen in andermans enthousiasme. Een stukkie ijdelheid omdat iemand graag met me samen wil werken. Degene die deze opdrachtgever naar me doorverwees niet teleur willen stellen.

Ik probeer fouten te zien als leerpunten. Dingen die ik anders ga doen in 2023. Dus daarom heb ik dat lijstje fuck-ups al basis gebruikt voor mijn doelen van 2023. Maar daarover later meer.

Hoe was jouw jaar? Evalueer je ook?